วันพฤหัสบดีที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2559

คล้องรักจับเธอ10


หลังจากนิชคุณย้ายเข้าบ้านแทคยอนเรียบร้อย ทั้งคู่ก็กลับมาใช้ชีวิตกันอย่างปกติสุข แทคยอนไปมหาลัยและเค้าไม่ค่อยไม่มีเวลาว่างสำหรับการมีแฟนสักเท่าไหร่ ในขณะที่นิชคุณก็เทียวไปเทียวมาระหว่างตึกเรียนคณะตัวเองกับคณะแพทย์ เหตุผลก็ง่ายๆตามสไตส์พวกข้าวใหม่ปลามันไม่เห็นหน้ากันแล้วใจมันไม่สงบ และทุกวันหลังเลิกเรียนนิชคุณก็จะเป็นฝ่ายไปนั่งรอเจ้าแมวตัวโตทุกวัน  และทั้งคู่ก็จะกลับบ้านพร้อมกันโดยที่นิชคุณจะไล่ให้หมีชานกลับบ้านกับพวกพี่คิมเพราะเค้าอยากมีเวลาอยู่ด้วยกัน2ต่อสองบ้าง

"แทค.." คนผิวขาวคลานขึ้นเตียงนอนขนาดคิงไซส์ที่มีคนตัวโตนอนอ่านหนังสืออยู่

"มีอะไรรึเปล่าครับ" แทคยอนเหลี้ยวหลังมองคนผิวขาวที่ขยับกายเข้ามาใกล้เค้ามากขึ้น

"อ่านอะไรอยู่น่ะ" นิชคุณขยับตัวดุ๊กดิ๊กๆมาจนใบหน้าเค้าอยู่ระดับเดียวกับใบหน้าแทคยอน

"ประวัติศาสตร์โลกครับ..อีก3วันคุณชานมีสอบครับ" แทคยอนตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ

"จะไม่ติวกับคุณบ้างเหรอ" นิชคุณยกนิ้วมือขึ้นจับปรอยผมที่ต้นคอแทคยอนเบาๆ

"นิชคุณชีมีสอบเหรอครับ.." แทคยอนเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย เค้าคิดว่าเค้าจำตารางเรียนของนิชคุณได้ทั้งหมดแล้วเชียว หรือบางทีอจ.อาจเพิ่งแจ้งข่าวก็ได้

 
"ไม่มีสอบหรอก..แต่คุณอยากติวแบบอื่นมากกว่า" คนผิวขาวกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ พร้อมยิ้มหวานส่งวิงค์ละลายใจสาวให้คนบนเตียง

"ติวแบบอื่น?" คนตัวโตยังคงไม่เข้าใจความหมาย นิ้วมือเรียวยาวยังคงพลิกกระดาษหนังสือหน้าต่อไป พร้อมทั้งปรายตาไปอ่านหนังสือโดยไม่เข้าใจสถานการณ์ที่นิชคุณสื่อ

"แทค!!..หมีชานสำคัญกว่าคุณรึไง" นิชคุณเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกดหัวคนตัวโตจนหน้าทิ่มไปกับหนังสือเล่มหนา

"คะ..คุณ..เจ็บ..คุณเป็นอะไรครับเนี่ย" แทคยอนยันตัวลุกขึ้นมานั่ง เค้าดึงแว่นตาออกจากหน้ามีรอยบานพับกดเข้าที่สันจมูกแทคยอนแดงเป็นปรื้นช้ำ

"ขะ..ขอโทษ..เป็นอะไรไหม" นิชคุณลนลาน

คนตัวโตพยายามจะใส่แว่นแต่เค้ามองอะไรไม่ชัดสักอย่าง

"นายเป็นอะไรน่ะ" นิชคุณหน้าตาตื่นมากขึ้นไปอีกเมื่อคนแทคยอนควานมือไปทั่ว

"ผมมองไม่ชัดเลย.." แทคยอนเปะป่ะมือไปทั่วจนมือไปสัมผัสกับหน้าขาคนผิวขาว

"โอ๊ะ!!..ผมขอโทษ"แทคยอนพอเดาได้ว่ามือเค้าไปแตะโดนอะไรเข้า เค้ารีบชักมือออกทันที

"จับอีกสิ..นะ" นิชคุณเก็บแว่นไปวางหัวเตียง เค้าพยายามหลอกล่อคนตัวใหญ่

"จะ..จับทำไมครับ"คนตัวโตพูดเสียงตะกุกตะกัก

"จับก่อนแล้วจะคืนแว่นให้นะ..ไม่อยากได้แว่นคืนเหรอ" คนผิวขาวลุกคืบเข้ามานั่งตรงหน้าแทคยอนเค้าโน้มหน้าเข้าใกล้ใบหูแล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบหวาน

"ผม..มองไม่เห็น" แทคยอนยกมือขึ้นปิดหูตัวเอง ใบหน้าเค้าแดง เลือดในกายเค้าร้อนขึ้นมาแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
"จินตนาการเอาสิ..เดี๋ยวคุณสอนให้นะ "คนผิวขาวรั้งข้อมือคนผิวเข้มลงมาแตะที่หว่างขาตัวเองและไล้ลิ้นไปมาที่ติ่งหูคนผิวเข้มเบาๆ

"อ่า..อั่ก..อ๊า "แทคยอนสะดุ้งขนลุกซู่จากการโดนสัมผัสที่จุดไวสัมผัส

"อ่า..แทค..อือ" คนผิวขาวสอดถกกางเกงตัวเองลงนิดหน่อย เค้าดันแก่นกายหนาเข้าในอุ้มมือคนตัวโต เค้าสอนและคอยประคองมือคนตัวโตให้รูดรั้งแก่นกายเค้าตามจังหวะที่เค้ากำหนด

".อือ.."แทคยอนหลับตาแน่นเพราะอายต่อความรู้สึกที่ถูกส่งผ่านมาทางริมฝีปากอวบอิ่มที่ซุกไซ้ ดูดดึงผิวกายเค้าตั้งแต่ใบหูจนถึงลำคอ

"จูบได้ไหม" คนผิวขาวขอร้องด้วยน้ำเสียงแหบพร่าแต่ยังไม่ทันที่แทคยอนจะให้คำตอบ ริมฝีปากอวบอิ่มก็บดขยี้ริมฝีปากบางหยักของเจ้าแมวยักษ์เสียแล้ว

"อือ..อีก..สิ" นิชคุณขยับสะโพกเพิ่มเค้าใกล้ถึงจุดปลดปล่อยแล้ว คนผิวขาวโหมจูบ ดูดดึงลิ้นหนาไม่ปล่อยจนคนตัวโตหอบกระเส้าแผ่นอกกระเพื่อมขึ้นลงเร็วและแรง

"อือ..อา"แทคยอนรู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจ คนตัวโตสะดุ้งโหยงเมื่อคนผิวขาวละมือจากแผ่นหลังของเค้ามาที่เจ้าแมวน้อยที่กำลังโตขึ้นเรื่อยๆ

"เฮ้ยคุณ!!..ติวข้อสอบวิชาภาษอังกฤษให้หน่อย" ชานซองเปิดประตูห้องนอนของแทคยอนเข้ามา เค้าอึ้งจนพูดไม่ออก เพื่อนตัวขาวอยู่ในสภาพเกือบเปลือยและดูเหมือนกำลังใกล้ถึงจุดในขณะที่อีกคนที่นอนอยู่ด้านล่างก็ดูเหมือนพร้อมใจจะโดนเพื่อนเค้าเขมือบ

 "โทษทีเพื่อน..ต่อเลย..ลืมเรื่องที่ชานพูดไปซะ" ชานชองถอยหลังแล้วปิดประตูอย่างไว

คนผิวขาวกำลังเริ่มนวดคลึงแก่นกายของเจ้าแมวบนเตียงเบาๆ  แมวน้อยครางเสียงหวานชนิดที่ชานชองได้ยินแล้วเลือดดำเดาแทบไหล

"คุณ..พอก่อนไม่เอาแล้ว" แทคยอนเห็นชานชองซองที่หน้าประตูเค้าตกใจจนรีบสะบัดมือตัวเองออกจากแก่นกายคนผิวขาว เค้ารีบดึงผ้าขึ้นมาคลุมตัวเองจนมิด

"อ่า..บ้าเอ๊ย!!..บ้าชิบ..ไอ้หมีนิสัยไม่ดี" คนผิวขาวตะโกนลั่นห้องแต่ชานชองไม่ได้ยิน

ทั้งนิชคุณและแทคยอนต่างแต่งตัวออกมาจากห้องนอน แทคยอนมองปลายเท้าตัวเองตลอดเวลาเค้าไม่กล้ามองหน้าชานชอง นิชคุณเดินหน้าเป็นตูดออกมา เค้าจ้องหมีชานตาเขียวปั๊ด
 

"มาทำบ้าอะไรทำไม แถมเข้าบ้านคนอื่นแบบไม่ขออนุญาติด้วย"นิชคุณบ่นเสียงเขียว

 ควานชานชองโชว์กุญแจบ้านดอกเล็กๆให้นิชคุณดู


“เจ้าของบ้านอนุญาติแล้ว...ที่สำคัญที่นี่ไม่ใช่บ้านคุงคุงสักหน่อย” หมีชานฉีกยิ้ม

"นิชคุณชีครับ" แทคยอนเดินมาประชิดตัวแบบที่นิชคุณไม่ทันตั้งตัว คนผิวเข้มกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ

"อยากจะติวให้ควานชีแค่3วันรึตลอดปิดเทอมฤดูร้อนครับ" แทคยอนยิ้มอายๆก่อนจะปลีกตัวออกไปยังห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารให้ชานชองในมื้อกลางวัน


"เด็กนายมีพัฒนาการที่ดีขึ้น..แต่คุงคุง Qต่ำลงนะ.." ชานชองกระแซะเพื่อนซี้

คนผิวขาวรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที การที่เค้าถูกเบรคกลางคันนั่นก็แย่พอควรอยู่แล้ว แต่พอถูกแทคยอนยั่วเมื่อครู่ทำเอาเค้ากลั้นอารมณ์ไม่อยู่เลยทีเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น