หมอชเวรอบมองคนตัวขาวที่ส่งสายตาพิฆาตมารใส่เค้าตลอดการทำงาน
"หึงเอาเรื่องนะครับ"
หมอชเวยิ้มกรุ่มกริ่มพูดกับแทคยอน
"ใครครับ"
แทคยอนถามกลับในขณะที่เค้าหลับตาเพราะไม่อยากเห็นภาพสยดสยองตอนหมอทำแผลบนจมูกเค้า
"แฟนคุณ"ชเวชีวอนขำคิกคักในขณะที่มือก็ยังทำานไปด้วย
"ไม่หรอกครับ...หมอนั่นแค่เป็นพวกหวงของ..เค้าไม่ได้หึงผมหรอก"
แทคยอนตอบเสียงเบา พวกเค้ากำลังนินทานิชคุณกันเงียบๆ
"แล้วถ้าผมจูบคุณตอนนี้
..คุณคิดว่าเค้าจะแค่หวงของรึครับ" หมอชเวเน้นเสียงหนักที่คำว่า จูบ ข้างหูแทคยอน
“หย๋า อั่ก อ๋า เจ็บง่ะ!!” ชเวชีวอนตัวปลิวมานั่งที่พื้นเพราะเเรงผลักจากฝ่ามือแทคยอน
"อย่ามาหยาบคายกับผม" แทคยอนตวาดลั่นเค้าลุกลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว
"เกิดอะไรขึ้น..ใจเย็นๆนะ..นั่นหมอนะแทค..นายทำอะไรน่ะ"
นิชคุณเค้ามารั้งตัวแทคยอนออกก่อนที่ฝ่าเท้าของแทคยอนจะเฉียดไปโดนหน้าหมอหนุ่มหล่อที่ทำตาโตด้วยความตกใจ
เค้าไม่คิดว่าแค่คำพูดล้อเล่นจะทำให้คนไข้เค้าสติแตก
"แหมะ!! ผมล้อเล่น..คุณจริงจังมากไปล่ะ..ผมปกตินะแบบชอบผู้หญิงอกใหญ่ๆน่ะ"
ชเวชีวอนทำหน้าแหย๋เมื่อแทคยอนไม่รับมุขเค้า ใบหน้าคนไข้เค้าเหมือนมีเขี้ยวยักษ์หงอกออกมา
"เรื่องอะไร..หมอทำอะไรแทคน่ะ" นิชคุณรีบถามหมอประจำวอร์ดที่เพิ่งเข้ามาขัดจังหวะพวกเค้า
"หมอนี่บอกว่าจะ..."
แทคยอนทวนคำพูดหมอชเว
"อ๋า!!ไม่มีอะไรครับ..ผมไม่ได้พูดอะไรเลยคุณ..อ๋าหมอทำแผลเสร็จแล้ว..หมอไปก่อนนะ"
ชเวชีวอนรีบร้องขัดคำพูดแทคยอนทันควันเค้าคิดว่าเค้าอาจโดนมากกว่าแค่ตีนเดียว ถ้าพ่อหน้าสวยนี่รู้เรื่องที่เค้าแซวเล่นๆ
"หึ.."
แทคยอนตาขวางใส่หมอชเว จนกระทั่งหมอออกไปจากห้อง
นิชคุณเดินกลับมานั่งบนเตียงข้างตัวแทคยอน
คนผิวขาวยกมือขึ้นลูบแผ่นผ้าก๊อตบนสันจมูกแทคยอนแผ่วเบา "นายยังเจ็บมากใช่ไหม..คุณขอโทษนะ”
"แล้วแทคอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม.....คุณควรวางตัวยังไง
คุณไม่เคยคบผู้ชายน่ะ..” นิชคุณยิ้มอายๆ ใบหน้าเค้าแดงระเรื่อยขึ้นมานิดๆ
แต่ใบหูของเค้ากลับแดงยิ่งกว่า
"ฉันอยากให้นายเป็นนาย" แทคยอนตอบตรงไปตรงมา
"คุณเป็นคุณเหรอ" นิชคุณเอียงคอสงสัย
เค้าไม่เข้าใจคำพูดแทคยอนสักนิด
"นายอยากจูบฉันจริงเหรอ..." แทคยอนถาม
"..เป็นแฟนกัน..ก็ต้องอยากจูบเป็นธรรมดาอยู่แล้วนี่." นิชคุณตอบตรงไปตรงมาเช่นกัน
"ตอนนายเพิ่งคบกัน นายจูบเพราะทิฟขอ หรือนายจูบเพราะนายอยากจูบ" แทคยอนถาม
ภาพเก่าๆลอยเด่นขึ้นมาในความทรงจำเค้า ทำไมวันนั้นเค้าต้องอยู่ที่นั่น ทำไมวันนั้นเค้าไม่ละสายตาไป
ทำไมเค้าต้องยืนดูมันจนจบ แล้วทำไมเค้าต้องพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
“ทิฟขอ” นิชคุณตอบเลี่ยงๆ
“แล้วฉันขอให้นายจูบฉันเหรอ” แทคยอนถาม
“แล้วแทคไม่ต้องการเหรอ” นิชคุณเริ่มกระด่างกระเดื่องแปลกๆ
"แทคไม่ชอบให้จูบเหรอ" นิชคุณถามซ้ำ เค้าขยับตัวเข้าใกล้แทคยอนมากขึ้น
"ไม่ได้ไม่ชอบ" คนตัวใหญ่ส่ายหัวไปมา แทคยอนกัดฟันตัวเองอย่างเหลืออด
"งั้นทำไมล่ะ" นิชคุณเลิกคิ้วมองแทคยอนด้วยแววตาที่ใสบริสุทธิ์
"นายเป็นผู้ชายปกติ..นายจูบปากผู้ชายได้ทุกคนเลยเหรอ
นายให้ของขวัญทิฟด้วยจูบเลี่ยนๆพวกนั้น แล้วนายก็มาทำแบบนี้กับฉันเนี่ยนะ " คนผิวเข้มหลับตาลงด้วยหัวใจที่เจ็บปวด
เค้าเคยเห็นทิฟฟานี่จูบนิชคุณหลายครั้ง จูบที่ร้อนแรง
ปลอบโยนหัวใจ จูบที่เผาผลาญหัวใจเค้าให้มอดเป็นเถ้าถ่าน
"ไม่นะแทค..ไม่ใช่จูบกับใครก็ได้สักหน่อย"
คนตัวขาวปฎิเสธทันควัน
"ยอมรับความจริงซะคุณ..นายเหมือนลูกหมาของทิฟเลย..." แทคยอนตอบเสียงเศร้าลง
"ตกลงนายยังอยากคบกับฉันไหม ที่นายบอกว่ารักฉันน่ะเรื่องโกหกที่พวกนายอำกันขำๆใช่รึเปล่า
จริงๆนายเกลียดฉันใช่ไหมแทค..ที่นายพูดมาเนี่ยนายกำลังดูถูกฉันทั้งหมดเลยนะ" นิชคุณหน้านิ่วคิ้วขมวดเค้ากำลังโดนหยามอย่างรุนแรง
"ฉันไม่อยากเป็นตัวสำรองของทิฟในระหว่างที่พวกนายทะเลาะกัน
...ถ้านายมั่นใจว่านายจะไม่กลับไปหาเธอแล้ว...ฉันแค่อยากให้นายทำตัวสบายๆเวลาคบกับฉันไม่ต้องพะเน้าพะนอฉันแบบที่ทิฟฟานี่ต้องการ..เราค่อยเป็นค่อยไปก็ได้..นอกจากเธอขอจูบนายแล้ว..เธอขออย่างอื่นด้วยรึเปล่า” แทคยอนรู้สึกเจ็บมากขึ้น
“ขออะไร” นิชคุณเริ่มสังเกตท่าทีของคนผิวเข้มได้
“เซ็กซ์..” แทคยอนถาม
“.........” นิชคุณนิ่งเงียบทันที
“เราทำกันบ้าง..นานๆครั้ง......” นิชคุณตอบเสียงเบาหวิว
คนผิวขาวก้มหน้าสำนึกผิด
“เธอขอ..หรือนายขอ..หรือพวกนายทั้งคู่....” แววตาแทคยอนบ่งบอกความเจ็บปวดออกมาจนเด่นชัด
“ เธอขอ...และฉันก็อยากทำให้เธอมีความสุข...” นิชคุณตอบอย่างรู้สึกผิดมากขึ้นอีก
‘ทำไมเราต้องคุยกันเรื่องนี้ด้วย เมื่อไหร่นายจะหยุดสักที’นิชคุณกำมือแน่น
“แล้วบ่อยไหมที่นายขอมันจากเธอ” แทคยอนพูดโดยไม่มองหน้านิชคุณ
“มีบ้าง...ฉันเป็นผู้ชาย..มันก็มีบ้างที่ฉันก็มีความต้องการ” นิชคุณตอบเสียงเบาลงอีก
"จะรีบได้เสียกันไปถึงไหน...” แทคยอนพูดติดหัวเราะ ในขณะที่หัวใจของเค้าสลายลงไปแล้ว
“ร่างกายของนาย
หัวใจของนาย”แทคยอนบ่มพึมพำคนเดียวเบาๆ
“คบกับปุ๊บพวกนายคงจูบกันเช้าสายบ่ายเย็นเลยสินะ” แทคยอนแซวนิชคุณขำๆ
ใบหน้าเค้าเปื้อนรอยยิ้ม แต่ภายในหัวใจเค้ากลับเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ได้
"จูบกันบ่อยขนาดนั้นไม่ไหวหรอกนะ" นิชคุณรีบปฎิเสธ เค้ารู้สึกว่าบรรยากาศกำลังดีขึ้น อยู่ๆแทคยอนก็อารมณ์เปลี่ยนไป
"แล้วทำไมนายถึงทำแบบนี้กับฉัน..นายดูปากฉันสิ..เปื่อยหมดแล้ว..ถ้าช่วงนี้กำหนัดจัดก็หัดปลดปล่อยเองสิ"
แทคยอนตอบขำๆ
"บ้า!! กำหนัดจัดบ้านแกเดะ...โอ้ย!!
คุณคุยกับแทคแล้วประสาทจะกิน" คนผิวขาวเริ่มโวยวายเสียงดังบ้าง
"เพลาๆลงหน่อยนะคุณ.."
แทคยอนหัวเราะคิกคัก
"ไอ้บ้าแทคนายหลอกด่าฉันใช่ไหม...ไอ้ๆๆ" นิชคุณขยับตัวครั้งเดียวเค้าก็ขึ้นไปคร่อมบนตัวแทคยอนที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย
และยังไม่ทันที่แทคยอนจะทันได้ป้องกันตัว คนผิวขาวก็ชิงจูบหนักๆลงบนริมผีปากบางสวยได้รูปที่เค้าหลงไหลนักหนา แทคยอนพยายามดิ้นให้หลุดจากการโดนพันธนาการ นิชคุณกดแขนแทคยอนแนบลงกับเตียง คนผิวขาวใช้ริมฝีปากลิ้นและฟันดูดดึงริมฝีปากบางหยักและพยายามจะทำให้แทคเปิดปากให้ได้
แทคยอนไม่อยากใช้ไม้แข็งกับนิชคุณ เค้าไม่อยากทำร้ายนิชคุณแต่
เจ้าเพื่อนคนนี้ไม่เคยฟังคำเตือนเค้าเลย คนผิวเข้มดิ้นจนหัวเข่าเป็นอิสระเค้าตีเข่ากระแทกที่จุดกึ่งกลางลำตัวของนิชคุณแรงพอควร แทคยอนรู้สึกได้เมื่อหัวเข่าเค้าสัมผัสที่ของสงวนของนิชคุณ
แฟนใหม่สดๆซิงๆของเค้ามีอารมณ์กับเค้ามากกว่าแค่อยากจูบเค้าเพราะปากเค้าสวยอย่างที่เจ้าตัวกล่าวอ้างหรือทำเพราะหน้าที่ของแฟน
“เจ็บอ่ะ..อั่กๆ” คนผิวขาวร่วงลงไปนอนขดตัวที่พื้นข้างเตียงด้วยใบหน้าและคอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ
นิชคุณยกมือกุมเป้าตัวเอง ความเจ็บแล่นไปทั่วตัวเค้า
"นายทำหยาบคาย..ฉันไม่ชอบ" คนตัวใหญ่ยกมือขึ้นขยี้ปากตัวเอง
"ก็..นายเริ่มก่อนนี่.." นิชคุณก้มหน้างุดกัดริมฝีปากเค้นเสียงตอบคนที่นอนบนเตียง
เค้ายังคงนั่งกับพื้นไม่ขยับตัว
"ฉันอยากคุยกับนายสบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน..ความสัมพันธ์น่ะมันเป็นเรื่องของการเรียนรู้นิสัยของฝ่ายตรงข้าม...ไม่ใช่เอะอ่ะจูบ..ไม่ใช่แค่การสนองความไคล้.แล้วความรักมันจะเกิดนะเว้ยความจริงตอนนี้ฉันอยากลงไปเหยียบนายซ้ำด้วยนะ” แทคยอนแยกเขี้ยวใส่คนตัวขาว
"นายอยากได้อะไรจากฉัน" แทคยอนถามกลับหลังจากที่อารมณ์เค้าเย็นขึ้นจนเกือบปกติแล้ว
"นายแทนตัวเองด้วยชื่อได้ไหม..คุณว่ามันน่ารักดีเวลาที่นายเรียกชื่อตัวเองเวลาคุยกับคุณ"
นิชคุณยอมความ เค้าไม่กล้าหือกับแทคยอนตอนนี้
"มีอะไรอีกไหม" คนผิวเข้มส่งมือให้นิชคุณจับ เค้าดึงนิชคุณขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ดีๆ
"เราสกินชีบกันบ้างได้ไหม..นานๆที่ก็ได้..แบบจับมือ
ควงแขน คุณไม่ได้หมายถึงเซ็กซ์นะ..ถ้าแทคไม่ต้องการมัน” นิชคุณอายที่จะขอ
เค้าก็ไม่รู้หรอกว่าเซ็กซ์ระหว่างผู้ชายด้วยกันมันเป็นยังไง แต่เค้าแค่รู้สึกอยากสัมผัสตัวแทคมากกว่าจูบอยู่บ้าง
“เซ็กซ์!! คุณอยากมีกับแทคเหรอ” แทคยอนทำหน้าผงะ
“เปล่า!!คุณไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น...” นิชคุณยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย
“แต่นายพูด....นายรู้เหรอผู้ชายมีเซ็กซ์กันยังไง” แทคยอนทำโตใส่นิชคุณ
“มะ..ไม่รู้...คุณไม่....โอ้ยเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันเถอะนะ” นิชคุณควันออกหู
“แต่นายมีอารมณ์นี่ตะกี้”แทคยอนแกล้งหยอดใส่
“แทคไม่มีอารมณ์กับคุณบ้างเหรอ..นายชอบฉันมาหลายปีแล้ว..นายช่วยตัวเอง..ด้วยรูปฉันบ้างไหม..นายจินตนาการถึงฉันบ้างไหม” คนผิวขาวตอกกลับอย่างฉุนเฉียวเค้าอยากถือไพ่เหนือแทคบ้าง
“มีบ้าง..เป็นธรรมดา”
แทคยอนตอบหน้าตาย
“แทคชอบคุณ..แทคจินตนาการถึงคุณยังไงเหรอ..” นิชคุณยิ้มกรุ่มกริ้ม
“ถึงเวลาคุณก็รู้เองแหละ..ทำไมแทคต้องโง่บอกคุณด้วย...เปลี่ยนเรื่องคุยเถอะ...คุยไปตอนนี้...ก็ทำให้อารมณ์พลุ่ผล่างเปล่าๆ...คุณคงจะไม่ได้ทำตอนนี้หรอก”แทคยอนยิ้มเจ้าเล่ห์กลับบ้าง
“...เอ่อแล้วก็ ...คุณไม่อยากให้แทคเล่นหูเล่นตากับผู้หญิง..คุณเห็นแทคทำเป็นประจำเลย
แต่ก่อนแทคโสด แทคจะทำคุณก็ไม่ว่าอะไร แต่ตอนนี้แทคไม่โสดแล้วนะ..ดังนั้นห้ามแทคทำเด็ดขาด"
นิชคุณหยู่ปากและเชิดหน้าใส่แทคยอน
"นายหึงเหรอ..หึงตั้งแต่วันแรกที่เราคบกันเนี่ยนะ ตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ
นายยังไม่ได้รักฉันเลยนะ" คนตัวใหญ่พูดพล่ามกลั้นยิ้มไปด้วย
"เปล่าคุณแค่ไม่ชอบ..แล้วก็ช่วยกรุณาเรียกชื่อฉันด้วย" นิชคุณหันควับกลับมาทำตาขวางใส่แทคยอน
"นายนี่ต้องการอะไรมากจัง" แทคยอนยกมือใหญ่ของตัวเองลูบผมสีอ่อนของนิชคุณเบาๆ
เค้ายิ้มอ่อนโยนให้นิชคุณ
"แทคจะหาว่าคุณเรื่องมากจู้จี้ล่ะสิ" นิชคุณขยับหัวหนีมือแทคยอน
"เปล่า..แบบนี้ก็น่ารักดี" แทคยอนตอบพร้อมดึงมือกลับ สายตาแทคยอนเศร้าลงชั่วขณะนึงแต่นิชคุณทันได้เห็นมัน
"เรียกชื่อสิ..ไม่เอานาย...คุณมีชื่อนะ..." นิชคุณเบ้หน้าอย่างน้อยใจ แต่ในใจกลับรู้สึกผิดที่เค้าโคลงหัวหนีมือแทคยอน
เค้าต้องจำไว้ว่าแทครักเค้ามาก และเค้าเคยปฏิเสธรักแทคมาก่อน การกระทำเล็กๆน้อยๆของเค้าอาจทำให้แทคลังเลที่จะสานความสัมพันธ์ต่อ
ครั้งนี้นิชุณบอกตัวเองว่าเค้าจะไม่ทำผิดผลาดซ้ำกับเรื่องเดิมๆ เค้าเคยถูกรัก และเคยถูกปฎิเสธ
"ครับๆ..นิชคุณชี" แทคยอนยิ้มโชว์ฟันขาว
"คุณคำเดียว!!" นิชคุณเอ็ดเสียงใส่แทคยอน เค้ากำมือ2ข้างทุบลงบนเตียงนอนสีขาวของโรงพยาบาล
"ครับ..คุณ...อยากให้เรียกที่รักด้วยไหม"
แทคยอนยิ้มแป้นจนตีนกาโชว์หราไปทั่วใบหน้า
ใบหน้าที่นิชคุณไม่ได้เห็นมานาน ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่เค้าไม่ได้เห็นคนตรงหน้ายิ้มออกมาจากหัวใจ
และเค้าดีใจที่คนที่ทำให้แทคยิ้มได้แบบนี้คือเค้า
‘คุณไม่อยากให้แทคยิ้มแบบนี้กับใครเลย’
นิชคุณรู้สึกห่อเหี่ยว เค้าไม่กล้าขออะไรแบบนี้
เค้าอยากเห็นแทคมีความสุขตลอดเวลาไม่ใช่แค่ต่อหน้าเค้า
"แทคว่ามินฮยองจะยอมยกห้องเค้าให้คุณไหม" นิชคุณถาม
"ทำไม!!" คิ้วสีดำดกหนาของเจ้าแมวเลิกขึ้นพร้อมกับสังหรณ์ใจไม่ดีอีกครั้ง
"ก็เราเป็นแฟนกันนี่...ไม่ได้เหรอ" คนผิวขาวยกมื้อขึ้นเกาคออย่างเขินๆ
"นายคิดทะลึ่งอะไรอยู่" แทคยอนย่นคิ้วทันที
"เปล่า..ก็ถ้าคุณอยากคุยกับแทคบ้าง...มันก็ลำบากน่ะสิ..แบบว่าเดินเข้าเดินออกเดือดร้อนคนอื่นเปล่าๆ..แลกห้องกันนิดเดียวมินฮยองจะโกรธไหมอ่ะ"
นิชคุณก้มหน้างุด
"จุนเคน่ะไม่โกรธหรอกแต่เด็กนั่นสติแตกเเน่" แทคยอนอมยิ้มกับท่าทีของนิชคุณ
"โอ้ย!!!...ทำไมปัญหามันเยอะแบบนี้ล่ะ" นิชคุณโวยวายเสียงดัง
"นายขี้โวยวายจัง...แต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย" แทคยอนถาม พร้อมย่นคิ้ว
"ก็แทคบอกเองไม่ใช่เหรอว่าอยากได้อะไรให้พูดออกมาไม่ต้องเกรงใจอ่ะ"
นิชคุณทำหน้าบี้ ยิงฟันหน้าใส่แทคยอน
"เรียกชื่อคุณเดี๋ยวนี้นะ..ไม่งั้นคุณจะจูบแทคให้ปากเปื่อยเลย"
นิชคุณเริ่มหัวเสีย เค้ารู้สึกว่าการคบกับแทคมันไม่ราบลื่นเลย แทคยอนมีมิติทางความคิดที่แตกต่างจากทิฟฟานี่ราวฟ้ากับเหว
แทคยอนให้อิสระกับเค้า ไม่เรียกร้อง ไม่เอาแต่ใจ แต่ก็ไม่คล้อยตามเค้าเหมือนกัน
"
อย่าเอ่ะอ่ะก็จะจูบสิ.." แทคยอนยกมือขึ้นตั้งการ์ดทันที
"คุณชอบปากแทค..ปากแทคสวยเข้าใจป่ะ.." คนผิวขาวยิ้มโชว์ฟันขาว
นิชคุณเริ่มตะกายเตียงขึ้นมานั่งบนเตียงแทคเหมือนเค้าพยายามสื่อความหมายที่น่ากลัวใส่แทคยอน
"แล้วถ้าคุณเจอปากสวยๆของผู้ชายคนอื่น คุณก็จะไปจูบปากเค้าด้วยสินะ"
แทคยอนยิงฟันหน้าใส่นิชคุณ ด้วยสีหน้ารังเกียจ
"ไม่เว้ย!!..ขืนพูดมาก จูบจริงนะเฟ้ย" คนผิวขาวกัดฟันอย่างเหลืออด
"แทครู้แล้วว่าต้องการออะไรจากนายนะคุณ.." แทคยอนยิ้มอย่างเจ้าเลห์
"ต้องการอะไรรีบบอกมาสิ" คนผิวขาวอารมณ์ดีขึ้นมาทันที
"ไปหาข้อดีในตัวแทคมา..แทคอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงอยากจูบแทคยกเว้นเรื่องปากสวย
คำตอบนี้ฟังไม่ขึ้น...ไปหามา..ถ้าคำตอบฟังขึ้น..แทคอาจจะเอาเรื่องสกินชิบกลับไปลองคิดดูว่าจะยอมให้นายทำเมื่อไหร่..ถ้าคุณยังหาคำตอบไม่ได้เรา
เราก็คบกันไปเรื่อยๆแบบไม่จูบ ไม่สกิน" แทคยอนยิ้มแป้น
"อ๋า...ขี้โกงนี่" คนผิวขาวเตะขาไปมาอย่างไม่พอใจ
"ขี้โกงบ้าอะไร..คุณนายจะเที่ยวไปกอดใครมั่วซั่วได้รึไง ถ้าคำตอบคุณไม่ผ่าน
แล้วคุณทำผิดข้อตกลง.แทคเหยียบคุณจมดินแน่ " แทคยอนทำหน้าดุใส่นิชคุณ
"แล้วไปหายาทาปากให้แทคด้วยนะ..แทคเจ็บปากหมดแล้ว.."
แทคยอนแยกเขี้ยว
“คุณจะไปขอหมอชเวให้”
นิชคุณลุกขึ้น
เค้าย้ำเท้าเดินออกจากห้องไปอย่างไม่สบอารมณ์
“นายจะไปขอยาอะไรจากหมอชเววะคุณ” แทคยอนตะโกนถามเสียงหลง
“ยากันปากเปื่อยไง จะซื้อตุนไว้สักโหล หมอชเวคงเข้าใจ” คนผิวขาวยิ้มร้ายๆให้แฟนหนุ่มบนเตียงพร้อมกับหายแวปไป
“ไอ้บ้าแกจะซื้อมาทำบ้าอะไร..อย่านะเว้ย” แทคยอนว๊ากลั่นห้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น