ตอนพิเศษNC
ภายในห้องนอนที่มืดสนิท ดวงตากลมโตกระพริบเปลือกตาไล่ความง่วงออกจากตา ภาพตรงหน้าคือความว่างเปล่า คนบนเตียงข้างกายหายไป หลังจากเกิดเรื่องที่นักข่าวปล่อยข่าวได้เพียงครึ่งวัน ทุกคนปิดข่าวไม่ให้แทคยอนรู้
แต่เจ้าตัวก็รู้ราวกับมีสายลับคอยรายงานสถานการณ์ตลอด คนๆนั้นคือพี่ชายแทคยอน พี่บูมหูตาไวเป็นสัปปะรดแถมยังไม่เคยปิดบังข้อมูลทุกอย่างจากน้องชายเลย เรียกได้ว่าทำงานดีและซื่อสัตย์มาก คอยรายงานเรื่องราวให้แทครู้ตัวก่อนเสมอจะได้เตรียมตัวถูก คนผิวเข้มก็ไม่ได้มีท่าทีอะไร วันๆก็เน้นไปด้านการนอนมากกว่า เพราะเห็นบ่นว่า ขยับช่วงล่างแล้วปวดมาก ชานชองเพื่อนเค้าจัดยามาให้ชุดใหญ่ ซึ่งคุณหมออ๊คก็ยอมกินแต่โดยดี ถึงจะอิดออดบ้างก็เถอะ
แต่เช้านี้ คนผิวสีเข้มหายไปจากห้องนอนของเค้า!! นิชคุณยันตัวขึ้นจากเตียงทันที คนร่างขาววิ่งออกมานอกห้องนอน ไล่เปิดประตูทุกห้องภายในบ้านเค้า มองหาชายร่างใหญ่แต่ก็ไร้วี่แวว คนร่างขาวเดินกลับเข้าห้องนอนทิ้งตัวลงบนเตียงนอน มือขาวๆเสยผมตัวเองไปมา ใบหน้าขาวเศร้าลง คลื่นความเศร้าก่อตัวในหัวใจนิชคุณพลิกกายตะแคงข้างและคู้ตัวลง เจ็บเหลือเกิน!! ทุกคนทิ้งเค้าไปอีกแล้ว
“นายเป็นอะไรรึเปล่า!!..ไม่สบายเหรอ” เสียงหวานทุ้มแสดงความเป็นห่วงคลืบคลานเข้ามาใกล้ ฟุกข้างตัวยุบตัวลงตามน้ำหนักคนตัวใหญ่ นิชคุณลืมตาขึ้นจากสัมผัสของนิ้วมือเรียวยาวที่ละผมที่ปกคลุมเปลือกตานิชคุณออก
" เฮ้ เฮ้!!เป็นอะไร" แทคยอนร้องลั่น นิชคุณลุกขึ้นและกอดคนข้างกายอย่างรวดเร็ว เค้ารวบรัดดึงคนข้างกายมาแนบอกตัวเอง มือขาวๆหนีบล็อกตัวของหมออ๊คไว้แน่นราวคีมเหล็ก
" คุณหายไปไหน อึก อึก~" น้ำตาหยดเป้งๆไหลออกมาจากภายใต้แพขนตายาวของคนร่างขาว
" ผมตามหาคุณทุกห้องแต่หาคุณไม่เจอ" ร่างกายของนิชคุณสั่น
ฮือ ฮือ เสียงร้องไห้ของนิชคุณดังขึ้นเรื่อยๆ แทคยอนลูบหัวนิชคุณเบาๆ
" หึ เป็นเด็กขี้แยเสมอเลยนะ...นายร้องไห้บ่อยไปรึเปล่า" แทคยอนกระชับอ้อมกอดให้รู้ว่าเค้าเข้าใจความรู้สึกนิชคุณและปลอบขวัญคนกลัวการโดนทิ้ง
" ฉันไปซื้อของสำหรับทำกับข้าวน่ะ บ้านนายมีแต่ของสดที่ฉันไม่รู้จัก..นายเป็นลูกเสี้ยวสินะ.." แทคยอนพูดขำๆ
" ลุกไปอาบน้ำซะ แล้วออกมากินข้าว" แทคยอนขยี้หัวคนตัวขาวแรงๆ และจับใบหน้าขาวให้เงยขึ้น เค้าจูบที่เปลือกตาของนิชคุณเบาๆ นิชคุณยิ้มบางๆ และรีบวิ่งไปจัดแจงอาบน้ำทันที หัวใจของนิชคุณเต้นแรง เค้าคิดไม่ผิดสินะที่เลือกรักผู้ชายปัญญาอ่อนที่เคยทำท่าหนอนกระดึ๊บกลางสนามหญ้า หรือทำแก้มบวมเพื่อเรียกคะแนนความน่ารัก จากเด็กๆร่างขาวเดินมาหยุดข้างกายคนผิวเข้มที่กำลังตักต๊อกโบกีใส่จาน
" ฉันไม่รู้ว่านายจะกินได้ไหม เอารามยอนเพิ่มไหมฉันจะใส่2ห่อเลย" แทคยอนพูดขึ้นมาลอยๆ กลิ่นหอมๆของสบู่และยาสระผมทำให้แทคยอนรู้สึกดี บวกกับใบหน้าสวยๆ ผิวกายนวลเนีลสีขาวดุจน้ำนม นิชคุณผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากในความคิดแทคยอน แถมหมอนี่ยังคาสโนว่าหื่นจัดเสียด้วย นิชคุณสะกิดแขนคนผิวเข้มเบาๆ ใบหน้าสวยๆส่งสายตาเว้าวอน
" ผมขอจูบคุณแทคยอนได้ไหมครับ" sexทุกครั้งแทคยอนแทบไม่อนุญาติเค้าสักครั้ง
แทคยอนอึ้งกับคำขอของนิชคุณ เค้าวางทับพีในมือลงบนฝาหม้อ และก้มลงจูบปากของนิชคุณเบาๆนิชคุณรีบยกมือกอดต้นคอแทคยอนไว้ เค้าโน้มคอแทคยอนลงมารับจูบดูดดื่มของตัวเองทันที
" อื้ม" แทคยอนแค่จะจูบเบาๆก่อนจะกินข้าวก่อนเท่านั้น
'ว่าแล้ว..หมอนี่หื่นตลอดเวลาจริงๆ..ให้ตายสิ..ไปเอาความต้องการขนาดนี้มาจากไหนกัน.ทั้งที่ก็ออกกำลังกายบ่อย ทั้งยิม ชกมวย แบตมินตันรอบดึกกับลูกน้องที่บริษัทแทบทุกคืน ตอนเช้าก็ไปวิ่ง..แข็งแรงไปไหมหมอนี่' แทคยอนดันตัวนิชคุณออก
" ใจเย็นๆ กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะ" แทคยอนยกมือขึ้นเช็ดปากตัวเอง ผู้ชายตรงหน้าเค้าจูบเก่งเกินไปแล้ว
" ผมอยากกินคุณมากกว่า " ใบหน้าขาวๆแดงระเรื่อ พูดด้วยน้ำเสียงแหบพล่า ดวงตาหรี่ปรือ บ่งบอกว่าเค้ากำลังมีอารมณ์มากๆ
แทคยอนพลั่กนิชคุณให้ชนกับเคาเตอร์ และจูบปากนิชคุณเบาๆ ก่อนจะไล้ลิ้นมาตามซอกคอ ดูดเม้มทิ้งรอยแดงไว้ตามลำคอระหง ก่อนจะลดหัวลงต่ำมาถึงสะโพกของคนร่างขาว คนผิวเข้มใช้ปากและจมูกดุดดัน ส่วนที่ปูดออกมาเบื้องล่าง แทคยอนดึงกางเกงของนิชคุณลง ทำให้เห็นแก่นกายที่ขยายใหญ่ของนิชคุณชัดเจน มือสีเข้มค่อยจับเนื้อนุ่มๆเบาๆ รูดรั้งขึ้นลง
" อ่า " นิชคุณยืนตัวสั่น เค้าเอามือเกาะบ่าของคนผิวเข้มไว้
แทคยอนใช้ปากเข้าครอบครองส่วนอ่อนไหวของคนร่างขาวทันที
" อ๊า " นิชคุณครางกระเส้าไม่หยุด คนผิวเข้มใช้ปากและมืออย่างรู้งาน อยากให้ผู้หญิงทำยังไง เราก็ทำแบบนั้น หลักการเดียวกัน จะติดก็แค่ว่าขั้นตอนการทำเนี่ยแหละ ‘น่าอายชะมัด’
นิชคุณใช้มือกดหัวของคนผิวเข้มให้รับแท่งเนื้อของเค้าให้ลึกที่สุด และเค้าเองก็พยายามซอยสะโพกเข้าหาปากของแทคยอน
"อ๊อก อ๊อก~" เสียงดังมาจากคอของแทคยอนเมื่อแก่นกายของคนผิวขาวอัดแน่นเต็มปากและคอของคนผิวเข้ม หลายต่อหลายครั้ง
นิชคุณเริ่มตัวสั่นจากแรงอารมณ์ เค้าตั้งใจจะชักแก่นกายออกจากปากของแทคยอน แต่แทคยอนกลับดูดรั้งไว้ มือสีเข้มรูดรั้งแก่นกายสีแดงถี่แรงขึ้น และใช้ปากและลิ้นดูดท่อนลำแบบถึงใจเช่นกัน
" อย่าครับคุณแทคยอน" นิชคุณเห็นการกระทำของคนผิวเข้มตรงหน้าขา ทำให้อารมณ์ของเค้าทวีความรุนแรงขึ้น
กล้ามเนื้อของนิชคุณกระตุก สะโพกกระตุกรัวอย่างแรง นิชคุณกดแช่แก่นกายไว้ในปากของแทคยอนแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้ น้ำรักสีขาวฉีดพุ่งเข้าเต็มปากของคนตรงหน้า และก็เหมือนคราวที่แล้ว คนผิวเข้มไอ ค่อก ค่อกออกมาอีก น้ำรักล้นออกนอกริมฝีปากบางหยัก ไหลลงสู่ปลายคาง นิชคุณก้มหน้าลงมาจูบล้างปากให้แทคยอนทันที
"ผมอยากทำให้คุณบ้าง " นิชคุณพูดพลางลูบไร้แท่งกายของแทคยอน
" งดไว้ก่อนดีกว่า " แทคยอนพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน
" รอให้ร่างกายพร้อมกว่านี้ดีกว่า" ตัวแทคยอนเองยังมีอาการปวดหนึบๆอยู่เลย
" หิวแล้ว กินข้าวกันเถอะ" แทคยอนลุกขึ้นยืน และส่งมือให้นิชคุนที่นอนหนุนตักอยู่ที่พื้น นิชคุณยอมลุกไปกินข้าวแต่โดยดี
"ผมอยากกินอาหารคุณฝีมือทุกมื้อครับ"
"อาหารที่ฉันทำหรืออะไรกันแน่ไอ้ลูกหมา..หุบปากแล้วกินข้าวไปซะ"
"คุณทานน้อยจังครับ" นิชคุณถามพร้อมตักกับข้าวใส่จานข้าวให้แทคยอนเพิ่ม
"เพราะฉันเมื่อยปากน่ะสิ ขนเข้าปากด้วย..คราวหน้าฉันจะโกนขนให้เตียนเลย...รู้ไหมสมัยเรียนชั้นฝึกโกนกับหมาแมวมาก่อนน่ะ ฉันโกนขนเก่งที่สุดในชั้นเรียนเลยนะ..รับรองเรียบเนียนไร้รอยแผล"
"จอร์ด!!..เก็บมันไว้เถอะครับ" นิชคุณทำหน้าเหว๋อ เค้ารีบยกมือกุมเป้าทันที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น