นี่เป็นแค่ส่วนนึงของบทNCเท่านั้น คัดเฉพาะส่วนที่ไม่แรงมากมาลง
บทที่5
ชายผิวสีรูปร่างสันทัดพาคนที่นิชคุณต้องการพบกลับมาได้ในที่สุด ซึงลองย่างเท้าเข้ามาในห้องนอนของผู้เป็นนาย พร้อมร่างของชายผิวเข้มอีกคนที่ดูท่าทางป้อแป้ เหมือนสติอยู่ไม่ครบ คนที่มีผิวสีเข้มคล้ำแดด ใบหน้ามีรอยช้ำเขียว หัวคิ้วแตกมีเลือดไหลเป็นทางยาวลงมาจรดขอบคาง
"พาหมอนี่มาที่นอนที่เตียงสิ" นิชคุณพยักเพยิบไปทางเตียงนอนด้านในห้อง ซึงลองดันตัวชายร่างสูงเข้าไปแบบว่าง่าย เมื่อถึงเตียงนอนของเจ้านาย เลขาตัวใหญ่ก็ทิ้งตัวคนผิวเข้มลงบนเตียง นิชคุณโยนกุญแจมือให้ซึงลอง2อัน ซึงลองจับวัตถุมันวาวคล้องเข้าที่ข้อมือขวาและซ้ายของคนร่างสูงเข้ากับหัวเตียง
" ขอบคุณมากซึง นายออกไปได้แล้ว " คนร่างขาวบอกกับลูกน้อง ซึงลองส่งกุญแจดอกเล็กให้คุณหนูของเค้า พร้อมโค้งตัวลงเคารพผู้เป็นนายก่อนย่างเท้าออกจากห้องนอนของเจ้านายตน
'นายจะต้องชดใช้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณหนูควอนอย่างสาสม ถ้าไม่ติดว่าต้องพาแกมาที่นี่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนฆ่าแกเอง ' ซึงลองมองแทคยอนด้วยแววตาของหมาป่ากระหายเลือดแวปนึงก่อนออกจากห้องไป
" หมดสภาพเลยนะ คุณหมออ๊ค" จริงๆนิชคุณอยากให้เชิญมาดีๆมากกว่าแต่สงสัยว่าเด็กๆของเค้า คงเล่นกันเกินแรงไปหน่อย มือขาวของนิชคุณจิกขยุ้มกลุ่มผมบริเวณท้ายทอยของแทคยอนเข้าเต็มกำมือ เค้าออกแรงรั้งให้ใบหน้าเข้มของคนร่างสูงเชิดสูงขึ้นสบตาตัวเอง
" อืม...ที่นี่ที่ไหน " คนผิวเข้มปรือตา ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงและเบาหวิว แทคยอนปวดหัวแทบระเบิด อันที่จริงเค้าคงต้องใช้คำว่าเจ็บไปทั้งตัวมากกว่า เค้าไม่มีความรู้สึกเลย ทั้งที่มีคนจิกผมเค้าอยู่ แทคยอนรู้สึกราวกับว่าเปลือกตาของเค้าหนักมาก เค้าไม่อยากแม้แต่จะลืมตาขึ้นมาในเวลานี้ คนร่างใหญ่บนเตียงพยายามลืมตาขึ้นมาด้วยเหตุผลที่ว่า เค้าถูกลักพาตัวมา สถานการณ์นี้ไม่เหมาะที่จะนอน
" นาย..หน้าคุ้นๆนะ..เรารู้จักกันไหม" แทคยอนย่นหัวคิ้วติดกัน เค้า พยายามเพ่งพินิจใบหน้าขาวเนียนตรงเหนือตัวเค้า
แทคยอนอยากได้แว่นตาใจจะขาด ตอนที่รถเค้าถูกชนแว่นตาเจ้ากรรมคงหักไปตอนหน้าเค้ากระเเทกพวงมาลัยรถแน่ๆ ใช่เค้ารู้สึกได้ตอนที่กระจกแว่นตาเสียบเค้าที่หัวคิ้วเค้า แทคยอนค่อยๆลำดับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือบางทีคำแนะนำเรื่องใส่คอนแทคเลนท์คงเป็นความคิดที่ดี ครั้งนี้เป็นครั้งที่2ที่เค้าเกือบตาบอดเพราะใส่แว่นขับรถ อย่างน้อยครั้งนี้เค้าก็มั่นใจว่า เค้าตาไม่บอดแน่เพราะเค้ายังคงมองเห็นภาพชายตรงหน้า
เค้าออกเวรตอน2 ทุ่ม ขับรถแวะข้างทางเพื่อกินต๊อกโบกีกับโซจู จากนั้นก็ขับรถมาเรื่อยๆ มีรถสีดำ2คันขับตามเค้ามาและพยายามเบียดให้รถเค้าตกข้างทาง แทคยอนพยายามสะบัดให้หลุดแต่สุดท้ายเค้าก็โดนต้อนเข้ามุม แถมโดนชนท้ายรถอย่างแรง หัวเค้ากระแทกเข้ากับพวงมาลัยรถเต็มๆ จนเห็นแสงวิ๊งในหัวบางทีคอเค้าอาจเคล็ดไม่ก็เคลื่อนด้วย แล้วพวกคนในสูทดำจากรถ2คันนั้นก็กระชากร่างเค้าออกมาจากรถ ..เค้าพยายามป้องกันตัวเท่าที่ทำได้ แต่ก็นะเค้าอาจจะโดนไปหลายตีนหลายหมัดก็ได้ ..แล้วเค้าก็มาโผล่ที่นี่
'นี่ฉันกำลังนอนบนเตียงนอนนุ่มๆ มือ2ข้างถูกพันธนาการไว้กับหัวเตียง ภายในห้องกับผู้ชายหน้าหวานเหรอเนี่ย..นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!'
"หน้าคุ้น..ไม่แปลกหรอก..ฉันเป็นพี่ชายแฟนนายไง" นิชคุณกัดฟันตอบเสียงเย็นยะเยือก
"พี่ชายแฟน?..แฟนใคร" คนผิวเข้มตอบกลับด้วยสีหน้าเคลือบแคลงใจ แทคยอนเลิกคิ้วข้างที่เจ็บขึ้นอย่างสงสัย
" อย่ามาตีหน้าซื่อ!!"คนผิวขาวตวาดกลับอย่างหัวเสีย
"ควอนบอกว่าคุณหมออ๊คชอบsex แบบดิบเถื่อน...จริงรึเปล่าครับ" ร่างขาวปรับอารมณ์ตัวเองให้ลดลง เค้าพูดเสียงหวานเนิบ และแสยะยิ้มให้ พร้อมใช้มือข้างขวาสัมผัสลากไล้หมุนวนจากแผ่นอกลงมาถึงเป้ากางเกงและบีบคลึงเบาๆให้คนร่างใหญ่บนเตียง
"..ทำอะไรน่ะ....อา~ " แทคยอนยกสะโพกรับสัมผัสจากมือขาวเล็กน้อย ก่อนจะสะบัดหัว
"โอ๊ะ!!...คอฉัน..เคล็ดแน่!!" คนผิวเข้มอุทานกับตัวเอง เค้าพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาก่อนที่มันจะเตลิด
"อารมณ์ดิบเถื่อนกับผู้หญิงไม่ใช่อะไรที่ผมชอบสักนิด....แต่ถ้าผู้หญิงชอบ..ฉันก็ไม่ขัดศรัธทาหรอกนะแต่ถ้ากับผู้ชายฉันขอผ่านเลยละกันนะ" ริมฝีปากบางหยักยิ้มโชว์ฟันขาวก่อนจะหลับตาลง
'โอ้ย!!...บ้าชิบ...ไว้วันอื่นไม่ได้รึไงฟะ..ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย' แทคยอนกำลังต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองกับสัมผัสจากมือผู้ชาย อาจเป็นเพราะเค้าขาดsexมาหลายปีแล้ว
เพราะหน้าที่การงานที่ทำให้เค้าต้องอดหลับอดนอนเหนื่อยสายตัวแทบขาด และไม่มีเวลาไปคบกับผู้หญิงที่ไหนเลย ส่วนเรื่องช่วยตัวเองเค้าก็ขี้เกียจจะทำเหลือเกิน ขอเอาเวลาไปนอนเถอะ ร่างขาวแสยะยิ้มกับปฎิกริยาที่คนร่างใหญ่แสดงออกมา ‘คนเลวๆแบบนาย!!’ นิชคุณนึกแค้นในใจ
"กับผู้หญิงไม่แน่กับผู้ชายขอผ่าน แล้วกับควอนล่ะ..นายเห็นเค้าเป็นอะไร" นิชคุณกดน้ำหนักมือลงที่บนเป้ากางเกงของแทคยอน เค้าตวัดมือขึ้นและทุบลงบนแทคยอนน้อยสุดแรง
" อั่ก อัก โอ้ย!!.บ้าชิบ!!อะ..ไอ้โรคจิต.โอ้ยสูญพันธุ์แน่ฉัน..บ้าเอ๊ย " ร่างหนาร้องลั่นพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากพันธนาการ แทคยอนนิ่วหน้ากัดฟันกรามจนขึ้นสันนูน เค้าหดขาขึ้นมาจนตัวงอเป็นกุ้ง ความเจ็บที่ทำให้แทคยอนหน้าเปลี่ยนสี
" ควอนไหนวะ..ไม่รู้จักเว้ย..แม้แต่ชื่อยังไม่เคยได้ยินเลย” คนถูกทำร้ายเค้นเสียงลอดฟันอย่างทรมาน เค้ากัดฟันแน่น พร้อมหายใจเข้าลึก ใบหน้าแทคยอนแดงก่ำ เส้นเลือดตามตัวปูดขึ้นจนเห็นชัด 'แม่งเอ้ย!!เจ็บชิบเป๊ง' คนผิวเข้มสบถในใจ
"ไม่เคยรู้จักหรือแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกันแน่ครับ..หลักฐานมันมัดตัวคุณแน่นจนขยับไม่ได้แล้วนะครับ" ใบหน้าสวยจ้องตากับคนผิวเข้มตรงหน้า ก่อนจะยกยิ้มที่ริมฝีปาก
" เจ็บเเบบนั้นไม่ชอบ...แล้วแบบนี้ชอบรึเปล่า" คนตัวขาวใช้มือซ้ายตะปบจิกผมที่ท้ายทอยคนผิวเข้มอีกครั้ง เค้ารั้งใบหน้าเรียวตอบให้เชิดขึ้น พร้อมก้มลงจูบหนักๆบนริมฝีปากหยักทันที คนผิวเข้มเม้มปากแน่น แทคยอนกัดฟันเหมือนจะรู้ว่า ร่างขาวตรงหน้าต้องการจูบ แบบที่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน นิชคุณถอยหน้าออกมาเล็กน้อยสบตากับแทคยอน เลื่อนปากไปกระซิบข้างหูแทคยอน
"แบบนั้นก็ไม่เอา..แบบนี้ก็ไม่ชอบ..เอาใจยากนะครับ" พูดจบนิชคุณก็สวนหมัดเข้าที่กลางลำตัวของคนผิวเข้มทันที
" อ๊อก อั่ก แค่ก แค่ก " แทคยอนขยับขาคู้ตัวขึ้นเท่าที่ทำได้หมัดเมื่อกี้เรียกความเจ็บปวดได้มากมายเลยทีเดียว
"อั่ก!!....ฮ่า..อ่า..บ้าเอ๊ย!!...หลักฐานบ้าบออะไรวะ.ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ." คนผิวเข้มหอบหายใจเข้าออกแรงขึ้น และเริ่มหงุดหงิด
" ก่อนจะจับใครมามัด กระทืบซ้ำเนี่ย..คุยกันก่อนไม่ได้รึไง..คุยกันด้วยเหตุผลก่อนสิ.." แทคยอนพยายามเค้นเสียงตัวเองออกมาอีกครั้ง เค้าต้องมีสติต้องดึงสติตัวเองกลับมาให้ได้
" หึหึ" นิชคุณยิ้มหวานให้แทคยอน
" ฟังนะ!!..ฉันไม่มีแฟน..และยังไม่คิดจะมีด้วยและฉันก็ไม่เคยนอนกับผู้ชาย..ไม่เคยแม้แต่จะคิดด้วย..เข้าใจที่ฉันพูดชัดไหม" แทคยอนพยายามพูด
"คุณไม่ใช่เกย์..งั้นคุณเป็นไบงั้นสิ..ใช่ในประวัติคุณเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงด้วยนี่..น่าขยะแขยงชะมัด" นิชคุณทำท่าขยอนออกมา
" ฉันไม่ใช่ไบโว้ย..ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ!!" แทคยอนแยกเขี้ยวมองนิชคุณตาขวาง
"โกหกคนทั้งโลกได้แต่โกหกผมไม่ได้หรอกครับ" คนผิวขาวพูดพลางใช้นิ้วมือลูบไล้หน้าอกคนผิวเข้ม
แทคยอนทิ้งตัวลงนอนกับเตียงโดยไม่สนใจคนผิวขาวที่นั่งข้างๆแล้ว 'อยากจะทำอะไรก็เชิญ พูดอะไรไปคนตรงหน้าก็ไม่รับฟังท่าเดียว ตอนนี้เค้าเจ็บและอยากนอน Sexเหรอ!!มันจะดีเท่าการได้นอนหลับพักผ่อนได้ยังไงกัน’
" จะรีบนอนไปไหนล่ะคุณแทคยอน" ร่างขาวใช้ฝ่ามือร้อนๆมือลูบไล้เสื้อเชิ้ตแทคยอนก่อนจะกระชากเสื้อจนกระดุมหลุดออกหมดในคราวเดียว แทคยอนยังคงหลับตานิ่งไม่สนใจการกระทำของคนผิวขาวที่นั่งด้านข้าง
" ผมเองก็ไม่ใช่เกย์ครับ..แต่ครั้งนี้ผมจะลองดู.เรามาสนุกกันดีกว่าเนอะ" นิชคุณพูดด้วยสีหน้าหวานหยด นิชคุณไม่ละความพยายาม เค้าใช้ฝ่ามือร้อนๆนาบไปบนแผ่นอกเปลือยที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม คนผิวขาวใช้ปลายนิ้วบีบคลึงตุ่มไตที่หน้าอกของแทคยอน
“เนียนจังนะครับ..ทั้งเนียนนุ่มและแข็งเป็นมัดกล้าม..คุณเข้าฟิตเนสบ่อยเหรอครับ.กล้ามเนื้อพวกนี้คงเอาไว้หลอกหนุ่มน้อยหน้าใสๆสินะครับ..เข้าฟิตเนสเพื่อเก็บกล้ามเนื้อไว้ฟิตเจอริ่ง..ทุเรศชะมัด”นิชคุณค่อนแคระ
" อื้อ " แทคยอนครางในลำคอเบาๆ เค้าขบริมฝีปากกั้นเสียง เค้าพยายามที่จะนอนพยายามที่จะไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับมือขาวๆบนแผ่นอก
"เฮ้อ..ร่างกายคนเรามักตอบสนองกับความรู้สึกดีๆทั้งหมดนั่นแหละ.เรื่องแค่นี้คุณไม่รู้รึไง..อย่าคิดว่าผมรู้สึกดีเพราะแค่คนที่ทำให้เป็นผู้ชายสิ sexมันไม่ใช่เรื่องของการระบายความไคล้นะคุณ.. ...ไม่ใช่อยากมีเมื่อไหร่จะทำกับใครก็ได้." แทคยอนบ่นงึมงำตั้งใจให้นิชคุณได้ยิน
" sexไม่ใช่เรื่องทำกับใครก็ได้ งั้นsexสำหรับคุณคืออะไร"นิชคุณแค่นถาม
" ความรัก...ดังนั้นหยุดคิดจะทำมิดีมิร้ายผมได้แล้ว " แทคยอนสบตาคนผิวขาว
"งั้น..คุณรักน้องผมงั้นสิ..คนรักกันเค้าต้องทำอะไรรุนแรงแบบนั้นเลยงั้นสิ" นิชคุณพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาล
"คำพูดสวยหรูเซ็กซ์กับความรัก..นายเก็บไว้หลอกได้แค่น้องชายฉันได้แค่คนเดียวเท่านั้นแหละและนายก็ตอบแทนความรักที่ควอนมีให้นายแบบนั้น" นิชคุณใช้มือตะปบเข้าที่คอแทคยอน เค้าบีบกดมือสุดแรงจนฝ่ามือตนขึ้นสีแดง " นายฆ่าเค้า และฉันจะฆ่านาย!!" ใบหน้านิชคุณเเดงก่ำ อารมณ์ของเค้าทวีความรุนแรงขึ้น
" ฉันจะทำเหมือนที่นายทำกับน้องชายฉัน อ๊ก แทคยอน!!"นิชคุณขึ้นมานั่งคร่อมตัวแทคยอนในท่าที่ถนัดขึ้น
อั่ก!! แทคยอนพยายามกระชากแขนและข้อมือ พยายามกระชากมือให้หลุดออกจากกุญแจมือหัวเตียง แขนขาเค้าสะเปะสะปะไปคนละทิศคนละทางเท่าที่พอจะยกขึ้นได้ คนผิวเข้มใบหน้าแดงก่ำ เส้นเลือดที่คอและขมับปูดขึ้นจนเห็นชัด แทคยอนกำลังจะช็อคจากภาวะขาดอากาศ
"อั่ก!!..อึก.อึก" คนผิวสีเข้มเกร็งคอสุดกำลัง เค้าพยายามที่จะหายใจ
นิชคุณได้สติรีบปล่อยมือออกจากคอแทคยอนทันที รอยนิ้วสีแดงช้ำปรากฎขึ้นกว่า10 รอย ปรากฏชัดบนผิวคอแทคยอน
" แค่ก แคก ฮ่า ฮ่า ค็อก ๆ" เสียงหอบเอาอากาศเข้าปอดของแทคยอนดังไม่หยุด แทคยอนกำลังคิดว่าถ้าไม่คุยกันให้รู้เรื่องตอนนี้ ผู้ชายตรงหน้าเค้า อาจทำให้เค้าได้ไปพบยมบาลก่อนเวลาอันควรแน่ๆ
" น้องชาย..นาย.ฮ่า..แค่ก..อ่า..บอกว่าฉัน....เป็นแฟนเค้างั้นเหรอ." แทคยอนพยายามพูดออกมาเป็นประโยคง่ายๆเพราะตอนนี้เค้าเจ็บและแสบคอมาก
นิชคุณถึงกับเลือดขึ้นหน้า เค้ากระชากผมแทคยอนอย่างแรง และเงื้อมมือขึ้นตบใบหน้าสีเข้ม จนใบหน้าหันเสไปอีกด้าน เรียกเลือดสดๆไหลออกจากมุมปากที่แตกตามเเรงกระทบ
"โอ้ย!! ย่าห์ แม่งเอ้ย ทนไม่ไหวแล้วนะ..คุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิโว้ย" แทคยอนตวาดเสียงดัง ใบหน้าเค้าเจ็บและแสบไปหมด คนผิวเข้มหันคอกลับมาหานิชคุณอย่างรวดเร็ว ถึงคอจะเจ็บเพราะอาการเคล็ดจากการโดนรถชน แต่ตอนนี้เค้ากำลังหัวเสียกับคนตรงหน้ามากกว่า
" นี่สินะตัวจริงของคุณ ก่อนหน้านี้ คุณแค่ใส่หน้ากากว่าเป็นคนดีสินะ นายศัลยแพทย์อ๊ค แทคยอน..แสดงออกมาสิ..ด้านที่ร้ายกาจของคุณน่ะ..แล้วผมจะสนองให้คุณเอง" นิชคุณแสยะยิ้มใส่หน้า
" ตอนนี้คุณจำควอนไม่ได้..ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวผมจะช่วยคุณระลึกความหลังให้เอง เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่านะคับคุณหมออ๊ค" นิชคุณคว้าโซ่2 เส้นมาล่ามไว้กับเสาปลายเตียง จากนั้นก็คล้องเข้ากับข้อเท้าของแทคยอน
"บ้าแล้ว!!.. นายทำบ้าอะไรน่ะ..หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!" แทคยอนพยายามชักขากลับแต่สู้เเรงของคนร่างขาวไม่ได้ อาจเป็นเพราะร่างกายที่บาดเจ็บของเค้า เค้าเริ่มคิดว่า
' ไอ้บ้าอย่าบอกนะว่า คนตรงหน้าจะข่มขืนขืนเค้า คงไม่ใช่ ใช่ไหม!!' แทคยอนเกิดมาจนอายุ28 เพิ่งเคยมีแฟน1คนและเค้าไม่เคยจะมีsexก่อนแต่งงานเลย
'นี่ชะตากรรมเค้าต้องมาเสร็จเป็นเมียผู้ชายหน้าสวยรึเนี่ย ไม่นะ!!'
"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ..ถ้านายทำอะไรฉัน..ฉันไม่รับรองชีวิตนายหลังจากนี้เเน่..หยุด!!" แทคยอนโวยวายเสียงดัง เค้าแยกเขี้ยวขู่ฟ่อไม่หยุด แทคยอนพยายามออกแรงดิ้น แบบรู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้ผลเเต่ก็ยังทำ
' ไม่!! มันต้องไม่จบแบบนี้ 'ยิ่ งคิดแทคยอนยิ่งเครียด เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นเต็มใบหน้าแทคยอน
คนผิวขาวขึ้นมานอนทับบนตัวแทคยอน นิชคุณจูบหนักๆ และต้องการล่วงล้ำเข้าไปในปากของคนภายใต้ร่างกายเค้า แทคยอนพยายามสะบัดใบหน้าหนี เค้าเครียดและตื่นตระหนกคนผิวเข้มสติแตก ฟันใหญ่ขาวกัดเข้าที่ริมฝีปากอิ่มแดงระเรื่อของนิชคุณเข้าเต็มๆ รอยกัดอย่างตั้งใจเรียกเลือดเค็มแปล่มๆจากริมฝีปากคู่บางได้ไม่น้อย นิชคุณยกมือขึ้นเช็ดเลือดแบบไม่ใยดี
เพี๊ยะ!!
คนผิวขาวใช้มือฟาดใส่แก้มของคนผิวสีเข้มเต็มแรง แรงตบเรียกรอยแดงช้ำขึ้นบนใบหน้าของแทคยอน มือข้างขวาของนิชคุณคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงของคนร่างหนาบนเตียงและทุบมันอย่างแรงอีกครั้ง
" อั่ก โอ้ย!! บ้าชิบไอ้โรคจิตเอ้ย!! " แทคยอนนิ่วหน้าขบฟันด้วยความเจ็บ เค้าหดขาขึ้นมาตามสัญชาติญาณ
" นายทำฉันเจ็บ ฉันก็แค่เอามันคืน จำเอาไว้อ๊คแทคยอน"
นิชคุณไม่รอช้าเค้ากระชากเสื้อตัวเองออกทั้งหมด และตามด้วยการปลดเข็มขัดของแทคยอนออก
" บ้าชิบ นายจะทำ..อะไร..หยุดเลยนะ!!" แทคยอนละล่ำละลักด้วยความกลัว เค้าพยายามสะบัดสะโพกหลบ นิชคุณหยุดการกระทำ และลุกไปรื้อของบางอย่างที่โต๊ะหัวเตียงมา
มีดพับด้ามเล็กเด้งออกมาส่องให้เห็นความมันวาวและความคมของมัน นิชคุณเดินกลับมาที่ปลายเตียง ค่อยไล้ปลายมีดไปตามต้นขาแทคยอน ขึ้นมาถึงเป้ากางเกง
" ถึงมันจะไม่ได้คมเท่ามีดผ่าตัดที่คุณหมอใช้ แต่คุณหมอคงรู้ว่ามีดเล่มนี้จะสร้างรอยแผลได้ขนาดไหนถ้าคุณหมอขยับนะครับ" คนหน้าสวยยิ้มหวาน แต่สายตาบ่งบอกความคลั่งแค้นที่มากเกินจะห้ามปราม นิชคุนยิ้มละไมค่อยๆใช้ปลายมีดสะกิดไปตามรอยตะเขบเป้ากางเกงของร่างใหญ่ตรงหน้า แทคยอนได้แต่นอนนิ่งเป็นปลาตาย เค้าควรจะทำใจไหม ควรจะสู้ให้ตายไปข้างไหม หรือยอมเป็นเมียผู้ชายสักครั้งนึง ลมเย็นๆ พัดเข้ามาตามรอยขาดของตะเข็บกางเกง ทำเอาแทคยอนขนลุกวาบ นิชคุณเก็บใบมีด และโยนลงข้างตัวก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงเพื่อสัมผัสกับกางเกงในตัวจิ๊วและแก่นกายของคนร่างใหญ่ แทคยอนรู้สึกว่าเค้ากำลังตื่นเต้น กำลังมีอารมณ์ร่วมสุดๆ นี่สินะ Sex แบบดิบเถื่อน เกิดมาก็เพิ่งเคยได้ลิ้มลอง นี่เค้าควรดีใจไหมเนี่ย
นิชคุณเริ่มใช้มือนวดคลึงแก่นกายของคนร่างใหญ่ เค้ารู้สึกว่าอ๊ค แทคยอนน้อยเริ่มสู้มือเค้าสุดๆ มันยิ่งทำให้เค้าตื่นเต้น ตัวเค้าเองที่ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย ทั้งที่ตลอดเวลามีผู้ชายมากหน้าหลายตามาคอยก้อล้อก้อติด แต่เค้าก็ไม่สนใจออกแนวจะขยะแขยงด้วยซ้ำ
แต่ตอนที่เจออ๊ค แทคยอนครั้งแรกเค้ารู้สึกว่าเลือดลมในตัวเองมันฉีดพล่าน ผู้ชายคนนี้มีรอยยิ้มที่สวยมีสเน่ห์ ใบหน้าและท่าทางมันดูเป็นธรมชาติไปหมด ยิ่งได้เห็นแผงอกสวยๆ กล้ามเนื้อเป็นลอนๆที่หน้าท้อง นิชคุณยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น เค้าอยากครอบครองแทคยอน อยากเป็นเจ้าของร่างกายนี้ อยากมอบความสุขความเสียวซ่านให้คนตรงหน้า เค้ารู้สึกผิดต่อควอนมาก เพราะเค้าดันต้องการผู้ชายของน้องชาย ผู้ชายที่เอาหัวใจและชีวิตน้องเค้าไป 'ทำไมต้องเป็นคุณด้วย!!'
นิชคุณมองหน้าแทคยอนก่อนจะใช้มือฉีกกระชากรอยขาดของตะเขปกางกางออกจนไม่เหลือชิ้นดี และไม่รอช้าที่จะกระชากกกน.ตัวเล็กออกจากสะโพกคนร่างใหญ่ ร่างขาวโน้มตัวมาใช้ริมฝีปากแนบข้างหูกับคนผิวเข้มที่นอนอยู่ด้านใต้
" อย่าดื้อ ไม่งั้นฉันจะใช้มีดนี่ปักตัวนาย เชื่อสิว่าฉันทำแน่ "
นิชคุณพยับเพยิบไปทางมีดเล่มเล็กที่เค้าวางไว้ข้างกายแทคยอน คนผิวขาวเริ่มจูบเเทคยอนอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้แทคยอนยอมเปิดปากให้แต่โดยดี ลิ้นเรียวเล็กซอกซอนเข้าในโพรงปากกระหวัดเกี่ยวกับลิ้นของคนผิวเข้มแบบรู้งาน คนผิวขาวเริ่มไล้ลิ้นดูดดึงริมฝีปากบางหยักแผ่วเบาก่อนจะจูบหนักๆขึ้นตามแรงอารมณ์ แทคยอนไม่อยากมีอะไรกับคนตรงหน้า แต่เค้าไม่มีทางเลือกแล้ว จะเป็นศพวันนี้ หรือทำวันนี้ให้ผ่านไป
'แล้วทุกอย่างจะผ่านไปแทคยอน'
แทคยอนหลับตานิ่ง เค้าคิดเรื่องบางเรื่องในใจนิชคุณละลิ้นออกจากปากเลื่อนลิ้นร้อนเปียกชื้นลงมาตามลำคอจูบเข้าที่แอ่งคอ ดูดเม้มจนผิวขึ้นสีแดงเป็นปื่น และกัดเข้าที่ไหล่อย่างแรง
" อั่ก!!" แทคยอนหน้าเสียแต่เค้าไม่ตอบสนอง เค้าแค่กัดฟันและแสดงความเจ็บปวดออกมาทางสีหน้าเล็กน้อย รอยฟันซี่เล็กและเขี้ยวแหลมคมเรียกเลือดซึมๆจากตัวคนร่างใหญ่ทันที
" รอยนี้สำหรับควอน " นิชคุณเลียริมฝีปากตัวเอง
"ผมบอกคุณแล้ว...ผมไม่รู้จักน้องชายคุน" แทคยอนดูสงบนิ่ง ไม่โวยวาย ไม่ตอบสนอง
"นายนึกไม่ออก..หรือนายมั่วไปทั่วจนจำชื่อคนที่นอนด้วยไม่ได้กันแน่" นิชคุณเงยหน้าขึ้นจากแผ่นอกคนผิวเข้ม เค้าส่งสายตาอาฆาตอย่างรุนแรงใส่คนใต้ร่าง นิชคุณพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะลากลิ้นร้อนลงมาที่เนินอก จูบทิ้งรอยช้ำไว้เกลื่อน ลิ้นไปหยุดที่ยอดอกของคนผิวเข้ม แล้วกัดอย่างแรงเลือดซิบขึ้นมาตามรอยฟัน
"อั่ก..อึก" หน้าอกคนผิวเข้มกระเพิ่มขึ้นลงแรงขึ้น แทคยอนถอนลมหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วง เค้าพยายามกั้นความเจ็บปวดไว้
อยู่ๆคนร่างขาวก็ใช้ปากดูดดึงดุนดันเม็ดทับทิบบนแผ่นอกกว้างจนคนผิวเข้มแอ่นอกรับความเสียวซ่าน
" ..อื้อ.. " แทคยอนส่ายหัวไปมาเบาๆ เค้ากำลังมีอารมณ์ 'บ้าเอ้ย!!ไอ้หน้าสวยนี่มันเอาจริงใช่ไหมเนี่ย'
เค้าอยากปลดปล่อยตัวเองแต่มือทั้ง2ข้างถูกล่ามไว้กับหัวเตียง เค้ากำลังมีอารมณ์แบบหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เค้าจะไม่ขอร้องคนตรงหน้าหรอกนะ เค้าจะไม่ร้องขอให้ตัวเองเสร็จด้วยมือของผู้ชายเด็ดขาด ไม่มีวัน
นิชคุณดูดยอดอก2ข้าง สลับไปมาก่อนจะไล้ลิ้มลงมาที่หน้าท้องเเบนราบและเป็นลอนกล้ามสวยๆ เค้าไม่ลืมที่ฝากรอยจูบทุกที่ที่ทำได้ แน่นอน รอยฟันด้วย เค้ากัดมันตำแหน่งเดียวกับที่เกิดขึ้นบนตัวควอน และนั่นสร้างความเจ็บปวดและหงุดหงิดให้แทคยอนไม่น้อย นิชคุณไล้ลิ้นเลยแก่นกลางของแทคยอนไปที่แอ่งขาด้านใน มือขาวๆใช้มือถัดขาแทคยอนให้อ้ากว้าง เค้าจูบเม้มทิ้งรอยเช่นเคย แทคยอนสะดุ้งโหยง
" อืม..อ้า..อั๊ก " แทคยอนครางในคอ เค้ากำลังทรมานมาก บ้าชิบ!! แก่นกายของเค้าขยายใหญ่ ปลายหัวหยักแหลมมีน้ำไหลซึมออกมาจำนวนมาก แทคยอนปรืบตาลงมาเห็นสิ่งที่คนร่างขาวทำ มันยิ่งกระตุ้นให้ตัวเค้าเองอยากปลดปล่อยใจจะขาด แทคยอนเกร็งตัวทุกครั้งที่นิชคุณกดเม้มปากตามเส้นเลือดด้านในขาของเค้า ร่างใหญ่กระชากข้อมือตัวเองหลายครั้งเค้าต้องการอิสระ คนผิวเข้มนอกจากจะมีอารมณ์ร่วมแล้ว เค้ายังรู้เจ็บปวดตามตัวมากขึ้นด้วย แผลบนตัวเค้าอาจจะเริ่มอักเสบแล้วก็ได้ แทคยอนเริ่มเจ็บตอนที่เค้าพยายามขยับตัว
" ช่วยผมหน่อยสิคับ ด้วยปากและลิ้นของคุณ"นิชคุณเดินขึ้นมานั่งครอมร่างคนตัวใหญ่ เค้ากระตุกผมที่ท้ายทอยคนผิวเข้มขึ้น ให้เชิดหน้ามาใกล้แก่นกายเค้า
" ฉันจะกัดมันให้ขาด ถ้านายเอามันมาใกล้หน้าฉัน" แทคยอนส่งสายตาไม่พอใจชัดๆไปที่เจ้าของแก่นกายตรงหน้า
" ไม่น่ารักเลยนะคับ ผมทำเพื่อคุณ แต่ในเมื่อคุณไม่รับน้ำใจไว้ก็ไม่เป็นไร" นิชคุณลุกจากตัวแทคยอนมานั่งที่ปลายเท้าแทคยอน เค้ายกขาแทคยอนขึ้นพาดบ่าตัวเอง ข้างนึง ส่วนมืออีกข้างยกสะโพกแทคยอนขึ้นมาที่หน้าขาตัวเอง นิชคุณกดแก่นกายจ่อช่องทางสีกุหลาบ
" ตกใจอะไรครับ... " นิชคุณแสยะยิ้ม
"แสดงว่ายังไม่เคยโดนทำใช่ไหมครับ" ร่างขาวยิ้มเยาะ นี่แหละสิ่งที่ฉันจะเอาคืนจากแกไอ้แทคยอน แกต้องโดนเหมือนที่แกทำกับควอน
"หยุดเลยนะ!! " แทคยอนพยายามถีบขาสุดชีวิต พยายามออกแรงกระชากข้อมือหนาของตัวเอง หน้าแข้งของแทคยอนกระแทกเข้ากับใบหน้าของคนร่างขาวเต็มแรง
ปึ๊ก!! คนร่างหนาพยายามสุดตัวที่จะปกป้องตัวเองจากภัยร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเค้าคนตัวขาวเอามือลูบหน้าตัวเองเบา เค้ารู้สึกมึนตึบไปชั่วครู่ นิชคุณใช้มือคว้าเข้าที่แก่นกายคนตรงหน้าอีกครั้งแล้วทุบอย่างแรง
" ฮั่ก..โอ้ย..โอ้ย!! " คนผิวสีเข้มร้องเสียงหลง ใบหน้าแดงกำ เค้าเจ็บปวดมากๆและหยุดดิ้น แทคยอนคู้ตัวขึ้นอีดครั้ง เค้าทั้งเจ็บทั้งจุด
นิชคุณใช้โอกาสนี้รวบสะโพกของคนร่างหนาหาเข้าตัว เค้าดันแก่นกายตนเองเข้าในช่องทางแสนคับแคบของแทคยอนสุดแรง แต่มันก็เข้าไปได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
โอ้ว!!..เสียว..อ่า..คับ..อ่า.." นิชคุณคราง
คนผิวขาวส่งแก่นกายของตนเข้าร่างแทคยอนโดยไม่ใช้เจลหล่อลื่น หรือเปิดนำทางก่อนใดๆทั้งสิ้น
" !!..อั๊ก..อั่ก..อั่ก " คนผิวเข้มนิ่วหน้า คิ้ว2ข้างขมวดเข้าหากัน เค้าหดเกร็งกล้ามเนื้อไปทั้งตัว แทคยอนรู้สึกเจ็บมาก เหมือนมีกระแสไฟฟ้าหลายพันโวต์วิ่งไปทั่วร่าง ช่องทางของเค้าต้องฉีกขาดแน่ๆ
" เจ็บ!!..อั่ก ...บ้าชิบ " แทคยอนร้องเสียงหลง กล้ามเนื้อทุกส่วนยึดเกร็งมากขึ้น แทคยอนทิ้งตัวลงนอนกับพื้นเตียง หอบหายใจด้วยความทรมาน
"อา..อา..เจ็บ...ไม่!!" แทคยอนเอี้ยวตัวไปด้านข้าง เค้าไม่อยากเห็นคนตรงหน้าเค้าเมื่อเค้าลืมตาขึ้น แทคยอน กัดฟันจนเป็นสันนูนด้วยความทรมาน
" บ้าเอ๊ย!!.ออกไปนะ..เอามันออกไป..หยุด.บ้าซักที.." แทคยอนพึมพำเสียงดัง
"เลือดคุณออกเยอะจังครับคุณหมอ.แต่เดี๋ยวไว้ผมเสร็จธุระกับคุณเมื่อไหร่ เดี๋ยวจะมีคนรอต่อคิวแก้แค้นคุณอีกเป็น10นอกประตูห้องผม แต่อย่าเพิ่งดีใจไป..เพราะมันยังไม่สาแกใจผม"นิชคุณยกยิ้มอีกครั้ง
' คืนนี้ฉันจะเรียกทุกอย่างคืนจากนาย'
rrrrrr เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
คนผิวขาวเดินนวยนาดอย่างอารมณ์ดี เค้าได้แก้แค้นให้ควอนไปแล้วรอบนึง ' ฉันจะเก็บนายไว้..ทรมานนายจนกว่านายจะขาดใจตายอ๊คแทคยอน หึหึ'
"คุณหนูครับ!!" เสียงของเลขาคนสนิทดังขึ้นที่ปลายสาย น้ำเสียงซึงลองบ่งบอกว่าเค้ามีเรื่องกังวลใจ และข่าวได้ที่จะมาแจ้งเจ้านายแบบเค้า เป็นเรื่องไม่ดีแน่
"มีอะไร.."นิชคุณถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ผิดผลาดครับ..ผมทำงานผลาด..ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนร้ายครับ.." ซึงลองพูดเสียงสั่นแบบเก็บอาการไม่อยู่
" คุณชาน..เค้าไปเก็บDNAด้วยตัวเอง..และมันไม่ใช่ครับ.." ซึงลองพูดไปไม่กี่คำ เค้าหยุดเพื่อจะรวบร่วมสติ
"เราทำการทดลองซ้ำหลายรอบแล้ว แต่มันไม่ใช่ครับ..เรากำลังคิดว่า บางทีคนร้ายอาจเป็นคนอื่นในโรงบาลครับ..DNA ถูกสับเปลี่ยนแน่ๆ"
" คุณชานโกรธมากเลยครับ...คุณหนูครับ..เค้า..เอ่อหมออ๊คเค้ายังโอเคอยู่ไหม..คุณชานอยากเจอคุณหมออ๊คครับ" ซึงลองกลัวแทบขาดใจ เค้าไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้านายเค้าทำอะไรกับผู้ชายคนนั้นไปบ้าง
"อืม.." นิชคุณนิ่งเงียบ ความรู้สึกต่างๆนานาโถมเข้าใส่นิชคุณไม่ขาดสาย เค้าหันกลับไปมองชายผิวสีเข้มที่นอนหมดสติอยู่บนพื้นห้องน้ำ ผู้ชายที่เค้าเพิ่งจะข่มขืนและกระทำย่ำยี่อย่างรุนแรงเป็นเพียงแพะรับบาปอย่างที่เจ้าตัวปฎิเสธจริงๆ
"พาชานมา..เดี๋ยวนี้ " นิชคุณพูดจบก็รีบวางสาย เค้ารีบปรี่ไปดูแทคยอนก่อน คนผิวขาวประคองร่างคนผิวสีเข้มลงอ่างอาบน้ำและล้างคราบราคีที่เกิดจากตัวเค้าให้สะอาด
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!..ควอนนายโกรธพี่ใช่ไหม..นายแค้นที่พี่ไปยุ่งกับแฟนนายใช่ไหม...พระเจ้าลงโทษผมใช่ไหม..ลงโทษที่ผมคิดร้ายกับคนอื่น..ลงโทษเพราะผมไปยุ่งเรื่องส่วนตัวน้องชายผม"
นิชคุณพึมพำข้างตัวแทคยอน เค้าพาร่างแทคยอนมานอนบนเตียง และจัดการทำแผลเล็กๆน้อยๆและห้ามเลือดเท่าที่ทำได้
"....." คนผิวเข้มปรืบตาขึ้นเล็กน้อย เค้าได้ยินเสียงบ่นพึมพำอะไรสักอย่างก่อนสติจะหมดลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น