แนะนำตัวละคร
โจควอน น้องชายของนิชคุณ
ซีวอน: ลูกพี่ลูกน้องของโจควอนและนิชคุณ เป็นนักบำบัดจิตในโรงพยาบาลของนิชคุณ
นิชคุณ : หุ้นส่วนใหญ่ของโรงพยาบาลรับมรดกจากพ่อแม่ เป็นเพื่อนของจุนโฮและชานชอง
จุนโฮ : จิตแพทย์หนุ่มคนรักชานชอง (ทำงานให้นิชคุณ)
ควานชานชอง: หมออายุรกรรมรุ่นน้องแทคยอนและเพื่อนสมัยเด็กของนิชคุณ (หุ้นส่วนโรงพยาบาลแค่ในนาม)
แทคยอน : แพทย์ระบบประสาทเป็นรุ่นพี่ของหมีชาน
เจสสิก้า : อดีตคู่หมั่นนิชคุณและเป็นคู่หมั่นโจควอน
ทิฟฟานี่ : เพื่อนสนิทเจสสิก้าและนิชคุณ
ในวันที่อากาศร้อนแสนร้อน ชายหนุ่ม2คนกำลังระเริงรักเฉกเช่นคนทั่วไปในห้องแอร์เย็นช่ำ เวลาผ่านไปหลายต่อหลายชม.จนกระทั่งค่ำ อยู่ๆก็มีผู้มาเยือนบุกเข้ามาในห้องนอนของเจ้าของห้องโดยไม่แม้แต่กดอินเตอร์โฟน หรือขออนุญาติใดๆ ผู้มาเยือนแค่ไขกุญแจสำรองที่แอบทำไว้เผื่อเรื่องฉุกเฉิน
"พี่เข้าได้ยังไงน่ะ" คนผิวขาวรูปร่างบอบบางและตัวเล็กกว่าผู้เป็นพี่ชาย นอนเปลือยกายในสภาพเปลือยปล่าวมีเพียงผ้าห่มปดปิดสะโพกเบื้องล่างไว้เพียงเล็กน้อย
เจ้าของห้องรีบคว้าหมอนมาปิดตัวเองอย่างรวดเร็วเท่าที่ทำได้
" หย่ะ ไม่มีมารยาทเลย " น้องชายตัวขาวตวาดเสียงดัง มองหน้าผู้มาเยือนแบบไม่พอใจ และเอามืออีกข้างคว้าหมอนอีกใบปาใส่หน้าพี่ชายเค้าอย่างแรง
" พี่ตะหากที่ต้องถาม ควอน!!นี่มันอะไรกัน" พี่ชายของคนตัวเล็กพูดเสียงเรียบ พร้อมขยับตัวหลบหมอนสีขาวที่ถูกปามาที่หน้าเค้า ผู้มาเยือนเดินมาหยุดที่กองเสื้อผ้ารอบเตียง เค้าใช้ปลายรองเท้าสีดำเขี่ยกองเสื้อผ้า สิ่งที่เจ้าของรองเท้าเห็นคือ นอกจากเสื้อผ้าน้องชายเค้าแล้ว ยังมีเสื้อผ้าของผู้ชายคนอื่นด้วย
" นาย...พาผู้ชายขึ้นเตียงด้วยงั้นเหรอ?!" ชายผู้มาเยือนซึ่งเป็นพี่ชายของคนตัวเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมเหลิกคิ้วมองหน้าน้องชายเค้าอย่างสงสัย
ชายผู้พี่เดินวนไปวนมารอบเตียงนอนน้องชายเค้า ดวงตาจับจ้องไปที่เรือนร่างขาวๆของน้องชายไม่วางตา
"ตั้งแต่เมื่อไหร่ เจสรู้เรื่องนี้ไหม..นายคิดจะบอกเธอไหม!!" ผู้เป็นพี่ตวาดเสียงดัง นิชคุณหันมองแก้วไวน์2แก้วบนโต๊ะอย่างหัวเสีย ร่องรอยที่เหยียดหยามอดีตคนรักเค้า เค้าตวัดมือกวาดเครื่องแก้วบนโต๊ะทั้งหมดลงสู่พื้นเบื้องล่าง
กริ๊ก !! เสียงเครื่องแก้วทั้งหมดขยับมาชนกันก่อนพากันล้ม
เพล้ง เพล้ง!! แจกันและของหลายอย่างบนโต๊ะร่วงลงพื้นในคราวเดียว เศษแก้วร่วงกระจายเต็มพื้นเบื้องล่าง
ครืกๆ แอ๊ด~~ ปัง เสียงบางอย่างดังมาจากระเบียงข้างห้องน้ำ เสียงนี้เรียกความสนใจจากผู้มาเยือนทันที
" ซึงไปเอาตัวมันมา เดี๋ยวนี้!! " ผู้เป็นพี่ชายตวัดเสียงด้วยความโมโห เค้ากำมือมือทุบลงบนโต๊ะกระจกอย่างแรง จนกระจกทั้งแผ่นร้าวและค่อยๆร่วงลงกับพื้นเช่นกัน
เลขาคนสนิทพ่วงอาชีพบอดี้การ์ดรีบขยับเท้าตามเสียงคำสั่งของผู้เป็นนายทันที ซึงลองรีบพุ่งตัวไปที่อีกส่วนนึงของห้องคุณหนูเล็กของเค้าเพื่อจับตัวแขกที่คุณหนูเล้กของเค้าเชิญมาร่วมเตียงด้วย
เลือดสีแดงสดๆไหลออกจากมือขาวของผู้เป็นพี่ชายทันที
" นายทำแบบนี้กับเธอได้ยังไงหะ!!...นายกำลังจะแต่งงานนะรู้ตัวไหม " นิชคุณเดือดดาล พี่ชายผิวขาวกำมือแน่นด้วยโทสะที่ไม่อาจทนเก็บไว้ได้
" บอกมา..มันเป็นใคร" นิชคุณลดเสียงลงมา พร้อมปลายตามาที่น้องชายตัวเล็กทันที่
" อย่าทำอะไรเค้าครับพี่คุณ ควอนรักเค้า เรารักกัน ได้โปรด!!" คนเป็นน้องใช้ผ้าพันรอบกายก่อนวิ่งลงจากเตียงมานั่งข้างขาพี่ชาย เค้าใช้มือจับมือที่เปื้อนเลือดพี่ชายไว้
" ได้โปรดเถอะปล่อยเราไป ฮือ ฮือ..พี่คุณได้โปรด..อย่าทำอะไรคนรักของควอนนะ..ควอนโตแล้ว..ให้ควอนเลือกเองไม่ได้เหรอ..พี่คุณจะทำเหมือนแม่เหรอ..พี่มีความสุขเหรอที่ถูกบังคับให้แต่งกับคนที่พี่ไม่ได้รักน่ะ ควอนไม่อยากเป็นเหมือนพี่ พี่อย่าทำลายชีวิตควอนเลยนะ ได้โปรด" หยดน้ำตาใสๆไหลออกมาจากดวงตาของน้องชายนิชคุณ
" รักงั้นเหรอ" นิชคุณกระชากข้อมือของน้องชายขึ้นมา ก่อนจับตัวน้องชายพลิกไปมา
" มันทำกับนายขนาดนี้ นายยังบอกว่ามันรักนายงั้นเหรอ " นิชคุณดันร่างน้องชายถอยหลังจนขาชนขอบเตียงนอน เค้าพลักร่างน้องชายลงกับเตียงนอน
" พูดไปพี่คุณก็ไม่เข้าใจหรอก ผมชอบ ผมชอบที่เค้าทำกับผมแบบนี้ " ควอนลุกขึ้นมานั่ง เค้าค่อยๆลุกลงจากเตียง ค้นหาของใต้เตียงควอนหยิบกล่องเหล็กหนาใต้เตียงขึ้นมา ด้านในประกอบไปด้วยอุปกรณ์sextoyจำนวนมากเต็มแน่นจนแทบไม่มีพื้นที่ว่าง
" ถ้าผมแต่งกับเจส เจสก็ต้องเป็นแบบนี้ พี่รับได้งั้นเหรอ" ควอนพูดด้วยเสียงสะอื้น
" ผมรู้ว่าพี่ยังรักเธอ ถ้าพี่ขอเธอแต่งงานตอนนี้ เธอต้องยอมแน่ๆ" ควอนพูดไปร้องไห้ไป
“นายเคยบอกพี่ว่านายรักเธอ..นายดูแลเธอได้ดีกว่าที่พี่ทำอยู่แน่..คำพูดตอนนั้นคืออะไร..ตอนนั้นนายรักเธอจริงรึเปล่า..หรือนายแค่อยากเอาชนะพี่” นิชคุณแยกเขี้ยวใส่โจควอน
“แล้วความรู้สึกของเธอล่ะ...นายจะยกเลิกงานแต่งตอนนี้...นายไม่คิดว่าเธจะเสียใจเหรอ..”นิชคุณปรายตามองน้องชายอย่างเจ็บปวด
“ผมแค่รู้ใจตัวเองช้าไป.แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว ผมไม่อยากหลอกเธอ..ผมจะบอกความจริงกับเธอนะพี่คุณ..”โจควอนพยายามเกลี่ยกล่อมพี่ชายใจร้อนของตัวเอง
นิชคุณยืนนิ่งไม่ตอบ เค้าเสมองไปทางอื่น เค้าไม่รู้จะแก้ปัญหาพวกนี้ยังไง แต่สำหรับเรื่องเค้ากับเจสสิก้ามันไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว ทุกอย่างมันจบไปแล้วตั้งแต่เธอเลือกควอน ผู้ชายที่สดใส ร่าเริง ใจดี นิสัยดี ไม่ว่าใครอยู่ด้วยก็มีความสุข ต่างจากเค้าผู้ชายแบบเค้า ที่มีดีแค่หน้าตา นิสัยแย่ๆ เฉยชา เลือดเย็น เค้าไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตแบบมีความสุขหรอก คนเลวแบบเค้าสมควรชดใช้กรรมที่เคยก่อขึ้นในอดีต
“ คุณจะทำยังไงดีคับคุณพ่อคุณแม่ คุณหาทางออกไม่เจอจริงๆ “นิชคุณยกมือขาวของตัวเองขึ้นบีบขมับ เค้ารู้สึกปวดหัวเหลือเกิน
"พรุ่งนี้ซึงลองจะมารับนายไปธุระกับพี่..ห้ามนายหนีไปไหน...ถ้านายหายตัวไปละก็..เราได้เห็นดีกันแน่" นิชคุณขู่น้องชายที่กำลังจนมุมหมดสิ้นหนทางในชีวิต นิชคุณพูดจบเค้าก็ตัดสินใจกลับบ้านตัวเองทันที คืนนี้เค้าจะไม่บังคับพาน้องชายกลับไปนอนที่บ้าน เพราะเค้าอยากจะอยู่คนเดียว
เสียงฝีเท้าดังตึก ตึก ตึก มาตามทางเดินในคอนโดชั้น4 บุรุษร่างใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดเดินมาหยุดจนสุดทางเดินห้องพักของตน
" เฮ้..คุณตอนนี้คุณยังเข้าไปในนี้ไม่ได้นะ" บอดี้การ์ดชุดดำของนิชคุณ3 คนเข้ามาขัดขวางคนแปลกหน้าที่กำลังจะเดินเข้าที่พักตัวเองอย่างเสียมารยาท
"ทำไมยังเข้าไม่ได้..มีอะไรข้างในงั้นเหรอ" คนแปลกหน้าที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ตรงข้ามห้องพักของโจควอนกล่าวอย่างอารมณ์เสีย เค้าทั้งเหนื่อย ทั้งง่วงและอยากทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนนุ่มๆแทบใจจะขาด
"คุณหนูโจควอนติดธุระอยู่..คุณยังเข้าไปไม่ได้" ชางมินหัวหน้าบอดี้การ์ดเอาตัวเข้ามาขวางคนที่เค้าคิดว่าจะมาหาคุณหนูของเค้า
"ควอนไหนวะไม่รู้จัก.." ชายร่างใหญ่ที่กำลังหงุดหงิดงุ่นง่านถีบเท้าใส่ชายชุดดำที่มายืนขวางทางประตูห้องพักเค้าเต็มเเรง
พลั่ก!! ชางมินที่เอาตัวเข้าไปขวางทางคนแปลกหน้า โดนถีบจนร่างเค้ากระเด็นลอยไปติดกำแพงสุดทางเดิน บอดี้การ์ดอีก2คนตกใจจนรีบชักปืนออกมาขู่คนแปลกหน้าทันที
" ง่วงโว้ย!! นี่ห้องฉัน!! ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้" คนแปลกหน้ากระชับกระเป๋าสะพายหลังมาด้านข้างก่อนเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่จะหยิบของที่เหน็บไว้ที่หลังเอว
" หยุด!! เอามือออกมา และยกมือขึ้น" การ์ด2คนยกปืนขึ้นจ่อหัวผู้ชายตรงหน้าทันที
กริ๊ง!! เสียงลูกกุญแจ2-3ดอกกระทบกันไปมา คนแปลกหน้าล้วงกุญแจออกมาเร็วพอๆกับปลายปืน2กระบอกปืนถูกเหนี่ยวไกขึ้นมาจ่อหน้าเค้า
" พอได้แล้ว..อย่าเสียมารยาท.อย่าไปยืนขวางหน้าห้องพักคนอื่นเค้า..กลับกันได้แล้ว" นิชคุณเปิดประตูออกมาจากห้องโจควอนเค้าเหลือบมองผู้ชายที่กำลังมีเรื่องกับบรรดาคนคุ้มกันเค้าผ่านๆ นิชคุณคุ้นๆว่าผู้ชายคนนี้เพิ่งย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามกับน้องชาย แต่นิชคุณเป็นพวกไม่ชอบยุ่งหรือสุงสิงกับคนที่เค้าไม่รู้จัก เค้าเลยไม่ค่อยจะใส่ใจจะมองหน้าใครคนอื่นแบบตรงๆ บรรดาบอดี้การ์ดรีบเก็บปืนทันทีที่ผู้เป็นนายสั่ง ชางมินรีบลุกขึ้นยืนจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย และเดินตามเจ้านายเค้าไปโดยไม่ขอโทษคนแปลกหน้าสักนิด
"ไร้มารยาทจริงๆคนสมัยนี้..ทำผิดแล้วไม่มีขอโทษกันเลยนะ" คนแปลกหน้าแยกเขี้ยวยิงฟันใส่ชายชุดดำ2คน ก่อนจะเข้าห้องตัวเองและปิดประตูใส่หน้าชายชุดดำอย่างอารณณ์เสีย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น